Cumali Karataş

MADEN OCAKLARINDA

- Zonguldaklı kömür işçilerine.
Paydos vakti...
Umutla, bakışlar yola çevrilir.
Bir sevinç muştusu iletir gözler.
Yorgun, tasalı yüreklere;
İşçi kafilesi arasında
Babalar göründüğü zaman.

Ekmek kavgası bu gülüm,
Gönül sevdası değil...
Kazmalar oynaşır,
Yüzlerce metre altında yerin.
Ufak bir sesde,
Uğultuda.
Ecel teriyle ıslanır tenimiz.
Yüreklerimiz korkuyla sevişir.

Kurmuşsun tuzağını yine
Üstümüze kalleş ölüm.
Kimin yaşamını noktalaacaksın
Sabah kırağı sessizliğinde?

Dün de...
Çifte kurban verdik sana kahpe göçük;
Çifte mezar kazdık yanyana;
Çifte tabut omuzladık.

Dün de...
Hasanla Nurettin’i kaybettik.
Çifte kilit astık kapılarına...
Gel de hepimizi birden al ölüm.
Bırakma gözlerimizi ani baskınlarda.

Cumali Karataş

*(İnsancıl Dergisi yayınlandı)
*(Adanalı Şairler Antolojisi yayınlandı)

Bu şiir toplam 1.025 kez okundu.
6.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı