Ertuğrul Bayam

Düşlerimin Yorgunluğunda

Unuttum sanıyordum,
Seninle yaşadığımız günleri

Dün
Yorgunluktan uyuya kalmışım
Ne aradığımı bilmeden
Karıştırdım düşlerimi
Acizliğinde yorgunluğumun.

Bulduğum
Siyah kaplı bir defterdi
Eskimiş bir rafın
Üçüncü çekmecesinde.
Açtım baktım
İçinde sen
Bir sayfa daha çevirdim
Üç kişilik bir aile
Mavi gözlü
Sarışın bir kız çocuğu
Tıpkı hayallerimizdeki
Çocuğumuz gibi.
Ve bana benzeyen
Bir erkekti yanındaki
Gülüyordunuz
Uyandı sensizlikten
Uykuya ihtiyacı olan gözlerim

Diktim bakışlarımı
Karanlığa açılan pencereme
Aklıma geldi yine
Evlenip uzaklara gittiğin

14.12.2005
11.06.2006

Bu şiir toplam 577 kez okundu.
19.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı