Ertuğrul Bayam

Ağla Gözlerim Ağla

Duvarlar bir ejderha sanki,üzerime geliyor
Daralıyor odam git gide nefesim tükeniyor
Bir koyu yalnızlık kokusu sarıyor yatağımı
Ellerim üşüyor,tenim üşüyor.kalbim üşüyor

Açıp penceremi baksam diyorum sokağa
Bir ağaç,Bir bina önümü kesiyor
Çırpınıyorum bu karanlıklarda
Ne kimseler duyuyor sesimi,ne görüyor

İçimde yazamadığım,yaşayamadığım aşklarım
Bir şiir misali aklımda dolaşıyor
Korkuyorum her mevsim böyle çaresiz kalbim
Bir solgun yaprak gibi savruluyor

12,03,2006

Ağlamak bir çocuktan farksız,
tesellisiz gözyaşlarım
Ağla gözlerim ağla
sevgi duvarların ardında kaldı

Bu şiir toplam 739 kez okundu.
19.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı