amine kara (beyhude)

İSTANBUL

İstanbul diyince gözbebekler oynardı yerinden
Saçlar dalgalanır teni ürperirdi insanın
Rüyalarımda oynardı sanki istanbul
Bir tiyatro, portre , sinemaydı.....
Fatih Sultan Mehmet deyince o coşan deniz
Köprünün üstünden geçen arabalar
Uçan martılar gelirdi aklıma
Meğerse yalanmış
Anılarmmış ,hayallerimmiş, düşümde yaşattığım istanbulmuş
Güzel olan
İstanbul ruhsuz ölü bir deniz
Denizin otasında boğulan insan
Annesini arayan çocukmuş İstanbul...
Sana baktıkça ağlamak geliyor İstanbul
Sende bulamıyorum hayatı, ölü bir ruh görüyorum benliğinde
Oysaki öyle büyütmüşler;
Dağı taşı altın istanbulmuş
Bence dağı taşı insan olmasını bilmeyen insanmış
İSTANBULLL

Bu şiir toplam 547 kez okundu.
12.07.2008 20:20:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz