Cuma Soylu

DERT

Kahrolmuştu benim özüm
Kör olmuştu iki gözüm
Nasıl gülsün artık yüzüm
Al işini başına çal

Kanadı yine yaram
Kabre girsem duramam
Hakim tabip sormam
Al derdini başına çal

Dolandım köy kent
İçimde kalmadı dert
Evden noksan oldu fert
Al malını mülkünü başına çal

Soylu ömrüm eridi
Çoğu zaman yalın ayak yürüdü
Darbe yedi ömrü çürüdü
Toprak bana ait servet senin olsun

CUMA SOYLU

Bu şiir toplam 867 kez okundu.
28.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı