Bugün, ruhumun yalnızlığına tutunarak çıktığım bulutlara,
Ömrümün bütün çiçeklerini topladım.
Suladım çatlayan toprağını çiçeklerin.
Bakışlarımda da gök mavisi umutlar açtırdım
Ve gölge yaptım
Saçlarımın, gözlerimi acıtan tellerinden .
Şöyle bir baktım hayata!
Alışmıştım sanki bulutsuzluğa.
Giderken götürmüştün,
Çocukluğumdan beri
Benim dediğim bulutlarımı.
Gökyüzünden tek tek indirip de
Sanki saçlarına döşemiştin,
Avuçlarıma hiçbir zaman alamadığım bulutları.
“Dokunma ateşe, merhameti yoktur” derdin
Ve ansızın bir gün çıkıp geldin.
Geldin ama bir yabancısın bana.
Çekindiğim ve uzaktan uzağa sevdiğim…
Adı ne bunun?
Yenildim mi sana?
Yenildim mi hayata?
Artık nehir durgun!
Ben ve bulutlara uzanan, sevdam da yorgun.
Puanınız kaydedildi.
Kayıt ol
Giriş Yap
Şiir
Üyelerce Eklenen Şiirler
Editörce Eklenen Şairler
Rastgele Şiir
Sesli Şiir
Favori Sesli Şiir Listesi
Serbest Kürsü
Usta Şairler
Enler
En Çok Okunan Şiirler
En Son Eklenen Şiirler
En Son Yorum Yapılan Şiirler
Forum
Şiir Ekle
MENÜLER