Cuma Soylu

ÜZGÜN

Görünce eridim
Güneş görmüş mum misali
İnsan olmayanın sorulmaz yaşı
Uzatırlar başucuna korlar taş

Tahta kafes tadın başka
Yaşadıkça düştüm aşka
Dolaştım doludizgin
Düşündüm üzgün,üzgün

Bu dünyanın öte yüzün
Ömrüm bitti göremedim
Varsa bu dünyadan başka
Arayalım arkadaşça

Soylu suya bakar
Her gün için kanım akar
Ortalıkta üç beş çakal
60 mil yom insanı yakar

Cuma SOYLU
15 / 3 / 1997

Bu şiir toplam 617 kez okundu.
30.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı