Gül UĞUR
KAYBOLUŞUM
Haritaya benziyordu yüzün!
Denizler, göller, akarsular, vadiler, ovalar
Her bir noktasında kendimi görüyordum adeta.
İçindeki kaybolmak korkusuyla
Oradan oraya koşan,
Ama her seferinde
Yolunu bulamayan kendimi!
Ben koştukça kirpiklerinin gölgesi,
Demir parmaklık oluyordu yoluma.
Yanardağ, rengini değiştiriyor,
Yeşilliklerin kuruyor,
Irmaklar, teninden akıyordu çırpınışıma.
Yine de ulaşmaya çalışıyordum,
Ruhunun kıyısına.
Yüzün, haritaya benziyordu adeta.
İçinden çıkamadığım gözlerin;
Bir akşam vakti,
Eski bir ahşap masada otururken
Teğet geçmelisin hayatın yolundan dedi.
Kanım, yüreğimden sıçradı.
Saçlarının gölgesi, demir parmaklığım,
Ben ise; tutsak olmuştum bakışlarında.
Ve yolumu bulamadan
Kaybolmuştum, yosun kokan avuçlarında.
Bu şiir toplam 641 kez okundu.
30.03.2007