ergül yılmaz (mavidenge)

YALNIZLIĞIN ŞARKISI

Titrek bir el gibi okşarcasına
Bedenimi saran o rüzgârın kasvetli nefesi
Serin, durgun bir akşamüstü
Yalnızlığımı hissettim
Akarsular çekilirken yatağından
Bıraktığı kuru çatlaklar gibi
O yorgun, kurumuş, çatlamış dudaklarım
Issız bir yalnızlığa bürünmüşken dilim
Yalnızlığın şarkısını ıslıkla çalmakta
Yalnızlığın korkusu, dehşeti sardı galiba
Islık sesi artık titrek geliyor
Aniden düşerken boşluğa
Tutunacak bir dalı elim, bilsen ki nasıl arıyor
Yalnızlığın şarkısı inliyor boşlukta
Yorgun gözlerim kaşınıyor
Ovuşturuyorum
Gözlerimi açtım ki düşmekteyim, düşüyorum

Bu şiir toplam 502 kez okundu.
21.07.2008 11:33:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz