Gürkan Karanfil

SENLE VARIM

Aylardan marttı seni tanıdığım zaman
Baharın gülümsediği andı seni gördüğüm zaman
Hafiften çiseleyen yağmur beni boş rüyalara daldırıyordu
Yalan penceresinden bakarken semalara
Gerçekliği saklanmış mutlukların, var olduğu dünyada
Sen çıktın karşıma gülen gözlerinle,
Bir haykırış gibiydin benim dünyamda
Seviyordum seni
Hiç kimseyi bu kadar sevmemişken


Sanki sende saklanıyordun o anda
Giydiğin şapkanın altının karanlığında
Çıkarttığın anda şapkayı gözlerim kamaştı
Güneşe benzeyen yüzünün aydınlığından
İşte o zaman seviyorum dedim seni
İşte o zaman sıcak ekmek gibiydin benim için
Hem taze hem yumuşak hem de sıcak
Elim yansın dedim alacaktım seni avuçlarımın içine
Ve kalbimin içindeki peynire banacaktım
Ne lezzetli olacaktın benim için


Güneş kıskanıp saklandığı anda dağların arkasına
Sen çıkacaktın aydınlatacaktın dünyamı
Sen benim güneşimdin
Hem çok uzak hem de çok yakın
Seviyorum seni
Demeyi öretin bana
Sen benim yaşama kaynağımdın
Hayatımın varlığı

Bu şiir toplam 784 kez okundu.
21.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı