Zülfikar Yapar Kaleli

İntizar

Ummanda bocalar hasret gemisi
Hayaller, umutlar, ihvan gidiyor
Baca görünmeden kaybolur isi
Dağlar al kan, bağlar viran gidiyor

Bir zamanlar dünya titrerdi senden
Gelirdi seslensen sesin her yönden
Haberin olurdu yarından, dünden
Al taylar Altay da revan gidiyor

Her biri bir inci illerin senin
Bülbüle tuzaktır güllerin senin
Dile dil açtırır dillerin senin
Sırrın deryasında irfan gidiyor

Sabahları çaldığımız çan işte
Ağlanacak halimiz var, yan işte
Gözümüzden kan akıyor kan işte
Can gidiyor gülüm, burhan gidiyor

Orda bir millet var aslımın aslı
Orda göz hapsinde neslimin nesli
Orda yaylalar var süslü mü süslü
Orda yüreğimden Sinan gidiyor

Perişanım, yara aldım, hastayım
Yıllar var ki, kederdeyim, yastayım
Barbarosla Tunustayım, Fastayım
Şimdi bağımızdan baran gidiyor

Sana göz kırpıyor Hazarla Aral
Sana gül devşirir Altayla Ural
Sana baş eğerdi hükümdar, kral
Seninle bir koca cihan gidiyor

Zülfikar Yapar Kaleli

Bu şiir toplam 522 kez okundu.
3.06.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı