çoban yıldızı (çoban yıldızım)

Neredesin birtanem..Neredesin..?

Yalın duruş..Kalabalıktan uzak..Karanlığa yakın..Sessizliğin ve sevgisizliğin tam ortası..Bir köşede unutulmak veya bir köşeye çekilme..Bir yayla evinde sadece rüzgar sesiyle arkadaşlık..Tek renk,gölge rengi ve hayal…Eski bir kapı da kırık çini,yıkık duvar..Kubbede bir hoş seda..Kalabalıklar içinde teklik..Evinde gurbeti yaşamak..Raflarda unutulmuş bir kitap;kitap da unutulmuş kelime,kelimelerden biri yalnızlık.Gelmeyen mektup,çalmayan telefon..Gece yarısı tren garın da sessiz bekleyiş..Soğuk ve hissiz demir tadı..Sağır hayat ,kör dünya;felaket sonrası ıssız cadde,ışıksız pencere,ışıksız şehir..Bütün sevenlerin artık aramayışı..İraden dışı dünyaya müdahale edemeyiş..Her geçen saniyenin seni unutulmuşluğa götürmesi..Hiç bitmeyecek sandığın aşkın ,ciğerlerini söke,söke ayrılışı..Hiç solmayacak sandığın güllerin eğilmesi..Aynen senin gibi..Yapayalnız ortada kalışın resmi..Boynu bükük ve çaresiz..!Ve ağlamak;çaresizliği hissedip yalvarmak.Sıkıntı yüreğini bir mengene gibi sıkarken;mazinin bir köşesinde saklı en sevilenlerle birlikte;en güzel anların,en tatlı ortamlarda oluşan atmosferi,sıcacık bir rüzgar gibi gelip kalbe çarptığın da ;kalbin bir kuş gibi havalanıp gitmek isteyişi……..İşte o zaman birde farkına varmak gidemeyişin..İçinde bulunduğun anın idraki…Henüz yeni ,yeni ağarırken şafak,kaldırım da yalnız yürüyen insan..Seher vaktinin efsunlu saatlerinde;yürek coşturan,kalp sızlatan bir ses.Saba makamında yüreğinin yalnız kaldığını hissetmek…Yakarış sesi dudaklarda..Sesin en düşük tonunda,en yükseklere ulaştığı anlar..Tarihin arka sokakların da kalmış evin,eskimiş kapısın da tıkırtı..Yalnız sokaklarda ,yine yalnız duaya yürüyen insan.!Yalnızlık bir umman; yürüyemiyorum.Her hücremde hissettiğim soğuk su..Yalnızlık boğuyor.!Can simidim neredesin..?Ses verir masmavi gökyüzü,dalgalar ve deniz…Bir tanem hep seninleyim.... sen neredesin……..!!??

Bu şiir toplam 745 kez okundu.
18.05.2007 16:00:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz