Zülfikar Yapar Kaleli

Bir Yürek Sustu

Yel değdi, üzüm yandı
Daldaki üzüm yandı
Hicret der, seçer gider
Kavruldu özüm yandı.

Kuranlar dokunanda
Analar yakınanda
Bir yiğit göçer gider
Dostları bakınanda.

Vadi var, sözü kavi
Yutar mı toprak devi?
Sözünden geçer gider
Gittiği yer can evi.

Kan akar, can dayana
Derim ki dost uyana
Başları biçer gider
Halk için Haktan yana.

El bizi kınar oğul
Yürekler yanar oğul
Şerbeti içer gider
Yüz akım, çınar oğul.

Vatan der vatan acı
Vatan ki başın tacı
Bağrı yanık er gider
Kardeşsiz kalır bacı!
8.10.2006

Bu şiir toplam 777 kez okundu.
16.06.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı