Şengül Şeber (hayyam_81)
Tuvalde yorum
Hükmediyor şubat son defa
Geceyi karartan fırçaya
Yedilinin en duygusuna banıp
Boyuyor ondördünü sevdaya
Karanlığa inat karaya zıt
Arsızca gök kuşağından çalmakta
Lakin gelmez sevgili,ayrılık kökleşir
Gözlerde kan birikir,sevdaya kalem kırılır
Soyulur da gece zifirinden salkım saçak
Çıplaklığıyla urbalanır apak
Eller yukarı ak kurşun yağmakta
Vurulan zamana teslim olmakta
Haykıran asiliğini dizginleyip gece
Direnişini susturdu hece hece
Eşlik ettim geceye yaş dolu yenilgimle
Hüznümden avuç avuç serptim kardelenliğe
Gönül silahlarımı sana boşalttım
Yokluğunda artık savunmasızım
Zafer fırçanındı
Gece saat üçtü
Tuval bembeyazdı
Şubatın zulmü bitti
Ak şakaklı gecede
Yüreğimin bir yerinde
Velev ki en senin olan yerinde
Siyah bir diriliş
O zifirler ki orada birikmiş
Kendini bilmez safi bir silkiniş
İtiraza sağır zoraki resmediliş
Bekleyişim ömürdü
Sona varıyorum
Çerçevedeki izler senin sarılıyorum
Edilgenliğe ilişip susuyorum
Kristalleşiyor yüreğim resmoluyorum
Kanım çekiliyor mestoluyorum
Tuvalin derinliğine düşüyorum
Sensizliğime üşüyorum
Sensizliğime acıyorum
Sensizliğime yok oluyorum
Acı yorum
Ölümüne bir –yorum
Ölü yorum
Ölüyorum
(2006)
Bu şiir toplam 527 kez okundu.
11.08.2008 16:32:47