nurcan macit (nurcan)
EMEKÇİ
Ekmeğim yok ve aşım !
Yok tek dikili bir taşım
Dertli olan dertli başım
Ben işçi,köylü,emekçi
Ben çalışıp,çabaladım
Ben zamanla yarıştım
Sabah üç,akşam sekiz
İnsan gibi yaşamadım.
Ben hakkımı isterken
Ben derdimi sararken
Ben bu zor kavgamda
Çelikleşip güçlendim
Ben eker ben dikerim
Ve örse çekiç çalanım
Ben tırpan,orak döver
Masatlar ekin biçenim
Ben işçi,üsta ve emekçi,
Ben köylü,yarıcı,ırgatçı
Patron-ağalkar sırtımda
Onlar çalan çırpan yalancı.
Ben değirmenler kurar
Ben fabrikalar yaparım
Çarklara yönveren ben
Yaşamı kolaylaştırırım
Ben bir ekmeğe mühtaç
Biraz mutluluk ararken
Haca gidip,ümre yapan
Ve cenneti satanlar var
Mühtaç etmişler bizleri
Hep yalan palan sözleri
Zekat,hac,namaz derler
Paris,Riyo’da var evleri
Bey,paşa,ağa-patronlar
Rantçı,hırsız,soyguncu
Ar,namus şeref bilmez
Ülke,bayrak,satarlar hepsi.
Mehmet Çobanoğlu
14.05.206
Yıldırım
Bu şiir toplam 922 kez okundu.
18.08.2008 23:14:05