Zülfikar Yapar Kaleli

Sevgiliden Sevgiliye

Aradığın bensem sendeyim elbet
Ben seni atmadım, gel sen de atma
Hayalin başında tutarım nöbet
Hayalime sarıl yorganla yatma

Günlerin güzeli seninle olsun
Ne işin var senin on dört şubatla
Bağrında gül açsın, karanfil dolsun
Gözün gül mü olur, üstünden atla

Çocuk büyümez mi, insan düşmez mi?
Sevginin göğsünde uyurken düşte
Tabibin kötüsü çıban deşmez mi?
Her taraf uyanık baksana işte

Bir türlü bitmiyor bendeki sancı
Kızılca kıyamet koptu kopuyor
Bugün benim değil, bana yabancı
Baharlar tuvalsiz resim yapıyor.

Çatlayan başımı göğsüne yasla
Gül kokun duygumu okşayadursun
Öpmenle okşaman kandırmaz asla
Yüreğim yeter ki sinende vursun.

Arzu ikliminde terlere batma
Hayal aynasına bakılıyım ben.
Beni el âlemle tartma, bir tutma
Otuz yıl evvele takılıyım ben.

Zülfikar Yapar Kaleli

Bu şiir toplam 635 kez okundu.
31.07.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı