MEHMET SAİT KAR

SEVDA ÇEKENLER

TARİFE GEREK YOK...GÜL’Ü BE DOSTUM,
ÇÜNKÜ BİLİR BÜLBÜL...DİKENLERİNİ.
KEMİĞİ YOK DİLİN, DÖNER HER YANA,
SINAR MEVLAM SEVDA ÇEKENLERİNİ.
* * *
YANAR KAVRULURSUN... BİR SEVMEYE GÖR,
GÖZÜN GÖRMEZ, HÜLYALARA DALARSIN,
OLURSUN SEVDANLA... BİRDEN BAKAR KÖR,
DUYGULANIR, HÜZÜNLENİR, DOLARSIN.
* * *
O ZAMAN ZOR İŞİN, SEVDA ELİNDEN,
KOR ATEŞ DÜŞMÜŞ SE KALBİNE SENİN,
ÇEKECEKSİN ... DİKENİNDEN GÜLÜNDEN,
İŞTE! O ZAMAN DOSTU OLMAZ DÜŞENİN.
* * *
SAYARSIN GÜNLERİ, AYI VE YILI,
PAPATYA FALIYLA BAKIP BAHTINA,
AŞIK OLUP, MECNUN, BELKİ DE DELİ,
ÇIKARIRLAR SENİ SEVDA TAHTINA.
* * *
KAR OZAN N’OLACAK SEVDA ÇEKENLER,
GÜLÜ SEVİP DİKENİNDEN ÇEKENLER,
NEFRETİ BİÇİP TE SEVGİ EKENLER,
O DA VAR YA! NE ÇIKARSA BAHTINA.


MEHMET SAİT KAR
02.05.2007 SAAT:14.

Bu şiir toplam 592 kez okundu.
3.08.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı