HÜLYA YETİŞ

_____SON MEKTUP_____

Sevgilim nasılsın? diye başlar mektuplar
Ben bunu sana sormayacağım
Yazdıklarımı okur musun bilmem,ama
Ümit edip sevgimi yollayacağım
Bilmiyorum bu kaçıncı sensiz gecem
Ya da uyanmak istemediğim sabahım
Yazdığım kalemim yoruldu,ya satırlarım!
Ne diyeceğimi bilmiyorum,belki saçmalarım
Kalbin sahteymiş, şimdi anladım
Yorgunum demiştim,zordu yıllarım
Acılarla geçti zaman,anlarsa ıztırabım
Aramızdaki farkları, fark ettikçe duygularım
Bana durma git der,der de yanarım
Nerelerdesin?beni benden alıp
Kalbine hapseden,gönlümde taht kurup
Sonra ben gittim diyen,kayboluyorsun!
Bulduğumu sandığım bir anda,gidebiliyorsun!
Gitmelerinde öfke,kalmalarında bekleyiş
Sözlerinde özlem!Benden intikam mı alıyorsun?
Yeter!sevgin buysa sevme beni
Unutmuşsan git!tut başka elleri
Benden bana bile hayır yoktu ki
Mutlu ol!sev seni sevenlerini
Sen bu satırları okurken ben belki
Çoktan gitmiş olacağım ama bilki!
Baktığım her şeyde,gittiğim her yerde
Aldığım her nefeste seni soluyacağım
Verdiğim her nefes,bulut olacak
Yağmur olup bulunduğun her yere yağacak
Sakın yağmurlar da sokağa çıkma!
Minik melek damlalar,dudağını ıslatacak
Ve oradan kalbine akıp,beni hatırlatacak
Unutmuş birinin beni hatırlamasını istemem!
Son sözüm;SENİ SEVİYORUM olacak
Hoşça kal

Bu şiir toplam 1.025 kez okundu.
10.08.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı