Erdal Gül
çocuklar
ÇOCUKLAR
Çocuklar uçuşur gözlerimde
Saçları beyazlı
Alınlarında birikmiş sessizlikten
Kurulu düzenleri
Çocuklar
Sevgiden berkitilmiş günlerin hasreti
Baruttan tutulmuş nefesleri
İrkitilmiş tenlerinden yükseltip seslerini
Güne öylece doğuyorlar
Çocuklar
Kuşkanadında bulur gözyaşlarını
Ellerinde somundan parçalar
Ve parkalarında parmak izleri
Hasretin dudağına dokunarak
Söylenmiş en tatlı hayalleri
Çocuklar
Anaların ve babaların gözleri
Parmakları, tırnakları
Eskitilmiş sedir yalnızlığı
Onlar görmediler geceye doğup gülmeyi
Kovulmuş günaha şahit olmadılar
Çocuklar
Duvar renginde tenleri, balyozdan anılar
Kaşları inceden türkülenmiş
Çocuklar
Sevgiden berkitilmiş günlerin hasreti
Bu şiir toplam 630 kez okundu.
8.09.2007