Erdoğan KİLTAN

ÖĞRETMENİM

küçükken ellerime sen tutturdun kalemi
nakış nakış işledin şu koskoca alemi
unutturdun bize keder ile elemi
öğrettin sevgiyi sen öğretmenim.
ana baba oldun şefkatinle bizlere
neşe verdin,can verdin,ışık oldun gözlere
seninle kuvvet geldi duran dizlere
hızlandı adımlar yeniden öğretmenim.
sen yetiştirdin doktoru mühendisi
seninle olduk bu yurdun efendisi
kara tahta başında Atam gibi kendisi
savaştın hep cehaletle sen öğretmenim.
medeniyete hız verip ileri koşuyorsun
cihan senin eserin onlarda yaşıyorsun
küçücük kalbime sığmıyor taşıyorsun
seni yürekten seviyoruz öğretmenim.
başın öyle yüce ki gökler kadar diyoruz
kırılırsın,fakat eğilmezsin biliyoruz
biz de senin gibiyiz yolundan yürüyoruz
meşale oldun bizlere sen öğretmenim.
ölsen de yine gencecik kalacak yaşın
yeniden başlayacak bitmeyecek savaşın
kara toprak üstünde olmasa mezar taşın
gönüllerde yaşayacaksın sen öğretmenim.

Bu şiir toplam 440 kez okundu.
8.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı