duygu taş

işte buydu aşk

Güzel bir yerde tanışmışlardı
Kız görür görmez vurulmuştu ona
Oğlansa önce umursamadı,ama sonra kaptırdı kendini...
kız çok sevdi hatta ölürcesine...
oğlan önce sevmiyo gibi durdu,sonra o da bağlandı...
kız birden aşık olduğunu, asla vazgeçemeyeceğini farketti.
oğlan düşündü uzun süre kaçtı, sonra o da aşık oldugunu anladı.
bi süre beraberdiler, bu beraberlık 7 ay kadar sürdü.
güzel seyler paylastılar, beraber aglayıp beraber güldüler
hatta top oynayıp ip atladılar, kostular,sarıldılar,öpüştüler
sonra anlaşmazlıklar çıktı, çatıştılar
birbirlerini anlamadan, dinlemeden kırdılar
sonra ayrılmaya karar verdıler.
bu fikir kızdan çıktı, çok sevmişti oglanı hatta ugrunda ölürcesinee...
ama ayrılık fikrini ilk ortaya atandı.
oglan çok üzüldü, bitsin istemedi
kırgınlıgın unutulacagını düşündü ama olmadı
çaresiz kabul ettı ayrılıgı hiç istemedi
onsuz nasıl yaşardı? ne yapardı? kime gider, kimle güler,
kime sarılıp ağlardı saatlerce?kime bakardı doyasıya?kimi severdi bir daha?
bilmiyordu, bilmek istemiyordu.
ayrılmak zor geliyordu belki ama kabul etmeliydi..bitmişti..
uzun süre gizledi kendini,kimseyle görüşmedi hatta yemedi içmedi
sadece düşündü,onu düşündü...
niye gitti,neden gitti,biri mi vardı,sebep neydi,hiç mi sevmemişti???
hani söz vermişti, gitmeyecekti,hani muhteşem bi düğünle evleneceklerdi...
kız gelinlik gıyecek,oglan kravat takacaktı..
sonra kızın koluna girecek alkışlarla oturacaklardı masaya...nikah masasına...
olmadı...düşündükçe ağladı,ağladıkça düşündü..
sonra yavaş yavaş toparlandı,dışarı çıktı,
bilmediği yerde bilmediği sokaklarda uzun uzun yürüdü,taşındı...
ama o aklından çıkmıyordu bi türlü
ne yapıyor,nasıl,üzülmüş müdür,özlemiş midir,pişman mıdır?diye çok düşündü..
sonra biri çıktı karşısına..sevmedi sevmek istemedi sevemezdi çünkü
o vardı kalbinde,sadece onla olurdu, bir evi ancak onla paylaşabilirdi..
sonra kızın nişanlandığını duydu...inanmadı...inanamadı..inanmak istemedi belki
ağladı,çok ağladı...karşısına çıkan kıza sevmedıgı ıstemedıgı halde ınat ugruna
evlenme teklifi etti...kız mutluluktan uçtu..ama oglan mutsuzdu
hala ınanmıyordu..nasıl olurdu o nasıl baskasıyla evlenırdı nasıl unuturdu???
bılemedı, bir anda kendını evlenmek zorunda hıssettı...
düğün günü konusuldu,karar verıldı,yaza yapılacaktı,önce söz ardından
nişan yapılacaktı...oglan kravat takıcak,kız gelınlık gıyecektı...
ama oglanın ıstedıgı bu değildi,hersey guzeldı ama o yoktu
herseyı onunla planlamıstı,tüm hayallerını onunla süslemişti...
bir evi ancak onunla doldurabilirdi,aynı yatagı ancak onunla paylasırdı
ona sarılabılırdı yatarken,onunla sevişirdi..
baska kımseyle değil sadece onunla olurdu..
oglan sözlendi...taslı bır alyansı oldu...tek dilegiydi ama ondan değildi..
çok üzülüyordu,hala onu seviyordu,onu ıstıyordu,olursa ancak onla olurdu..
nişan günü konusuldu,karar verildi...26 mayıs nişan tarihiydi...
artık resmen nişanlıydı...düğünse temmuzaydı...
ama onu unutmamıştı,unutamamıstı...
aramayı düşündü...vazgectı...
bu arada kız nişanlısından ayrıldı... yapamadı,herkesı o sandı,çok özlemişti...
onun sözlendıgını duyunca kahroldu,hata yapmıstı...anladı...ama çok geçti...
hala onu sevıyordu...aramayı düşündü...vazgeçti..belkı mutludur dıye vazgecti..
ama ya kendi...intiharı bile düşündü...ayrılmamalıydı ondan yapmamalıydı...
bırakmamalıydı onu,yapısmalıydı yakasına..SEVİYORUM diye haykırmalıydı...
oglan nişanlısıyla hazırlıklara basladı.istemıyordu ama mecburdu..
o nerdeydı napıyordu nasıldı?..hep merak ediyordu.aramak sesını duymak ıstıyordu
yapamadı...gelinlik damatlık secıldı,
gelinlik guzeldı tam ona goreydı,kabarıktı ona çok yakısırdı...ama o yoktu..
damatlık kravatlıydı,siyahtı,tam hayallerındekı gıbı...
onunla olmak vardı dıye düşündü, yanında olmak vardı...
onu unutmamıstı,unutamamıstı...temmuz geldi...düğüne 1 hafta vardı..
tüm hazırlıklar tamamdı,ev de hazırdı,esyalarda...gıttı evı gezdı...
yataga takıldı gözü,agladı..onunla olmak vardı o yataga onunla gırmak vardı..
içeri girdi,pencereden baktıyüksekti,atlamayı düşündü bıtırmelıydı baska yolu yoktu
birden telefonu çaldı..önce umursamadı,sonra baktı...o arıyordu,evet o arıyordu..
açmalıydı,konusmalıydı..SEVİYORUM diye haykırmalıydı,af dilemeli özür dilemeliydi
vazgecti...madem farkındaydı,nıye aramamıstı bunca zaman??? kızdı...açmadı..
telefon sustu...oglan pencereden baktı atlamak ıstedı..atlayıp uzaklasmak...
yapamadı....telefon yına caldı...actı..kız aglıyordu...haykırıyordu...
SEVİYORUM, SENİ UNUTMADIM,UNUTAMADIM,ÖZÜR DİLERİM,NOLUR GERİ DÖN,SEVİYORUM dedi...
oglanın gözünden yaslar boşaldı..o, sevdıgı,unutamadıgı aramıstı...
nikaha 1 saat vardı...kız anlattı,anlattıkca agladı,agladıkca anlattı...
oglan dınledı,sonra kız sustu...bırden HAYATINDA BIRI VAR MI? dıye sordu
oglan sustu,alyansına baktı...o guzel taslı alyansına...
kız tekrar sordu....HAYATINDA BIRI VAR MI????...
oglan alyansına baktı,çıkardı...YOK!!!dedı..YOK,SENI UNUTMADIM HALA SEVIYIRUM dedi
sora gıttı,ardına bıle bakmadan...yüzüğü yataga fırlatıp gitti...
ona gitti,buldu,sarıldılar,agladılar,öpüştüler...uzuuunn uzunn konustular...
konusup anlaştılar,bı daha üzmeyeceklerdi birbirlerini...
belli ki çok özlemişlerdi...oglan evlenme teklıfı ettı,kız bıraz naz yaptı..
hemen kabul ettı...aynı gecenın sabahında el ele kalktılar kaytalıklardan...
o sabah güneş onlar için doğdu...oglan çok mutluydu,kız da...
sonra göz göze geldiler,yeminler ettiler,bır daha ayrılmayacaklardı...
üzmeyeceklerdi birbirlerini, baskası gırmeyecektı hayatlarına...söz verdiler...
sonra kalktılar,taşlı birer alyans,kabarık bir gelinlik,siyah kravatlı bir damatlık aldılar...giydiler...o sabah nikah dairesine gidip yıldırım nikahıyla evlendıler...

AŞKI BÖYLE YAŞAMAK DEĞİL; BÖYLE BİR AŞKA SAHİP OLMAK DİLEĞİYLE...DUYGU...

Bu şiir toplam 635 kez okundu.
8.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı