ayser derin

mezardan sevgiliye

alev alev yanan bir ateştim,küle döndüm
yokluğunda canım söndürüldüm
rengarenk açan bir güldüm,boynumu büktüm
yokluğunda canım döküldüm
ben seninle vardım,benim canımdın
hani...biz bir bütündük
sırasımıydı neden bölündük
ben seninle vardım,sendin varlığım
sen yoksun şimdi,bense toprağım
başımda dikilen sen değilsin,uzun bir selvi ağacı
savrulan eteklerin değil,selvinin dalları
ayrılıktan değil bu soğukluk
dikilen şu beyaz mezar taşı
yazılar alın yazım değil
ruhuna fatiha adım soyadım değil
bu tarihse aşkımızın başlangıcı
çocuklarımızın sayısı değil
bu yazı benim mezar taşım
tarihse doğuşum ve batışım
taştan akan zannetmeki çiğ damlacıkları
onlar benim ..onlar aşkımızın gözyaşları
bak şu üzerimde biten çiçeklere
sorarmısın?neden bükülmüş başları
aman..dikkat et ayak ucumdaki dikenlere
nankördürler batmasınlar ellerine
yakmasınlar canını,acıtmasınlar,akıtmasınlar kanını
buradan bir başkadır gün batımı
hal hatır soramadım,karıştırdın aklımı
nasılsın canım senden ayrılalı
nasılsın canım benden kopalı
dur..sakın ha..akıtma gözyaşlarını
ıslatma güldüğünde parlayan yanaklarını
ısırma canım ısırma,önceleri kırmızı
şimdi çatlak dudaklarını
hani yenilmeyi sevmezdin,cesurdun
ne olur karşımda boynunu bükme
yapma canım bunu yapma
kendini yiyip bitirme,beni üzme
hadi gülümse biraz,eğil üstüme
al kopart çiçeği tak göğsüne
ferahla canım rahatla,yaslan taşıma
içini boşalt,neyin varsa anlat bana
unuttunmu seninle dosttuk,sırdaştık
bu güne dek herşeyimizi birbirimizle paylaştık
birşey hariç canım bilmemki neden
aşkımızı söyleyemedik,çok sevmemize rağmen
tamam..baştan arkadaşyık ama sonra
yüzümüze söyleyemedik,bir bir döküldü aşkımız satırlara
sen isyan ederken çabuk tükettiğin yıllara
ben dua ediyordum yüreğimde umutla
sonra canım,kader geldi,kapkara bir bulutla
aşkımızı kopardı savurdu,korkunç bir fırtınayla
keşke gördüklerim kabus olsa ve uyanabilsem
sevdiğimi söyleyeceğim,seni bir görebilsem
insan sevdiğine doyamıyor
tıpkı esli günlerdeli gibi
anlamıyorsun sevdiğinle zamanın nasıl geçtiğini
nasılda özlemişim görmeyeli seni
doyasıya sarılsam hiç bırakmasam elini
rüzgar estikçe saçların hafiften dalgalanıyor
uzaklara bakan gözlerin tıpkı denizi andırıyor
bense yanında taşım,kocaman kayayım
kayada değil,bir avuç kemik bir kısım toprağım
ben seninle yaşardım,sensiz bir hiçim
bir bilsen yokluğunda nasıl paramparça içim
benim elimde değildi,özür dilerim seni bıraktığım için
madem kavuşamayacaktık niçin çok sevdik
neden hep baştan beri acı ızdırap çektik
hasretle kavrulduk,özlekle yandık ve piştik
leylanın mecnunu sevmesindende çok sevdik
allahım bu isyan değil,bu yolu bu kaderi bizmi çizdik
kalbi sen verdin,aşkı sen verdin,bizde sevdik
yasaktı bu aşk,yasakları çiğnedik
günahtı bu aşk,bile bile günaha girdik
aşkımızı söyleyemedik,bilmemki kimden çekindik
suskunluğumuzla bakışımızla hissettik
allah biliyordu,birbirimizden neden gizledik
her zaman olduğu gibi yine ben konuştum
yine ağzından lafı aldım,seni susturdum
niye kalktın canım gidiyormusun
beni yine yalnızmı bırakıyorsun
hani söz vermiştin bana niye ağlıyorsun
akıtma gözyaşlarını,beni ıslatıyorsun
yine buz gibi çöktü ayrılık içime
her zamanki gibi birlikteyiz bu gece
seni emanet ederken allaha
hatıralarında yaşıyacağım,bir avuç toprakla

Bu şiir toplam 984 kez okundu.
8.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı