Serpil AYNA

GÖKYÜZÜNDE...

Yatağımda uzanmış seni düşünürken
Basamak basamak gökyüzüne çıkıyordum.
Ne denli güzel bir duyguydu,
Ne denli hafiflemiştim.
Acı yoktu,hüzün yoktu,
Yüreğim kabarmıyor,taşmıyordu.
Gözlerim ağlamıyordu artık
MAntığım duygularımı affetmiş,barışmışlardı.
Arzu yoktu,yitirilmişti hepsi.
Acılarım parça parça ayrılıyordu bedenimden
Yerine huzuru bırakmıştı.
Dudaklarım gülümsüyor,
Gözlerim ne geçmişi,ne geleceği görüyordu.
Kulaklarım çınlamıyor,bir şey duymuyordum.
Zihnim bomboştu,ne güzeldi düşünmemek!
Ak saçlarıile huzur ruhumu sararken
Gökyüzünde kaybolmuştum.

Bu şiir toplam 569 kez okundu.
9.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı