merve öztürk (jadıcık)

Hiç Bilmeden

Saat gece yarısını on beş dakika geçiyor…

Odamdayım yine , yalnız…

Sessizlik içimi acıtıyor…

Yalnızlığım saniyeler ilerledikçe büyüyor…sanki…

İnsanlara mutlu numarası yapıyorum…

İçim kan ağlıyor…

Karşımda beni hayata bağlayan iki meleğin,

Birkaç fotoğrafı duruyor…

Gülümseyen çehreleri içimi ısıtıyor bir anda…

Birkaç dakika için mutlu oluyorum…

Ve sonra…yine aynı hüzün..

İçimde soğuk fırtınalar esiyor…

Bedenim savruluyor uçsuz yollarda…

Papatyanın güneşe dönüşü gibi…

Dönüp arkama bakıyorum…

Neyi aradığımı hiç bilmeden…



05.19.2008

(00.15)

Bu şiir toplam 387 kez okundu.
6.09.2008 11:08:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz