ALİ ERBİL (yolcu824)

VEDA

Yine geç kaldı yalnızlığımız randevusuna
Tam da son demine gelmişken akşam
Hüzün,yok satıyor adeta

Görünmez yanındayız dünyanın
Hep güneş tutulmasına rastgeldi,
aşklarımız...
Yaşayamadık doyasıya

Önümüzde çocukluğumuzdan kalma hüzün
Ardımızda hayatın mutlu son kareleri
Atılır boğazımıza ağlamaklı birer düğüm
Ve alınır altımızdan,
Ömrümüzün tüm tabureleri

Bu şiir toplam 605 kez okundu.
6.09.2008 16:52:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz