mustafa doğan 2

züleyha

Yaşım yarıdan bir fazla,
Gücümün çook üstünde istikbal..
Ya ben hayatı hiç sevemedim,
Yada sevmelik değil bu yaşanmışlar.


Aklım kan revan içinde Züleyha...
Saçlarım dibine kadar ak,
Sen değilmiydin? düşerimdeki vuslat,
Yoksa kavuşmakmıydı zamana inat.




Odalar aynalı
Küçük küçük umutlara kelepçe,
Yok varlık arasında bir pencere,
Nefes almak salkım salkım gözyaşı.
Ya ben dünyalı değilim,
Yada kabullenemiyorum yaşanmışı.


Güneş soğuk buzuldan öte,
Ay ısıtıyor iliklerimi,
Kim sırtından yırttı bilmiyorum.
Aynalı odada gömleğimi.


Şimdi beni bırak............
Kalbim sende aklım başka,
Bir tütün kokusunda sakla beni.
İçinde kaybolduğum yasakla.


Aklım kan revan içinde Züleyha,
Pişmanlıklar diz boyu firak.
Bak ikiye böldüm kendimi,
Benim olanı al senin olanı bırak.

Bu şiir toplam 940 kez okundu.
16.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı