OZAN ARİF

ÇALIŞTIM

Şu yalan dünyada iki yakamı,
Birbirine değdirmeye çalıştım.
Ne malı düşündüm ne de makamı,
Zulmu büküp eğdirmeye çalıştım.

Gücü Hakk''tan üstün tutan illeti,
Tanımadım uyandırdım milleti,
Hak haklının dedim haksız kuvveti,
Adalete boğdurmaya çalıştım

Velakin olmadı gücüm yetmedi
Zulmün karanlığı geçip gitmedi
İs veren mumları gözüm tutmadı
Ben güneşi doğdurmaya çalıştım.

Hilalden korktular güneşi bırak,
Baktım ki vahdeti çatlatmış kurak,
Yürekler çöl olmuş beyinler çorak,
Çöle yağmur yağdırmaya çalıştım.

Çerkezini, gGürcüsünü, Kürdünü,
Ayırmadan en küçük bir ferdini,
Müslüman Türk aleminin derdini,
Şu sırtıma yığdırmaya çalıştım.

Her sefer düşerken kapıp üç ayı,
Yeniden başlattım kutlu kavgayı,
Türk -İslam sevdası denen sevdayı
Bir ömüre sığdırmaya çalıştım

Seni anlar Arif ''taban'' dediler
İlin, aşiretin, oban dediler
İsterse sağarmış çoban dediler
Tekeden süt sağdırmaya çalıştım.


Ozan Arif

Bu şiir toplam 836 kez okundu.
25.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı