OZAN ARİF

DÜŞMAN MISIN DÜNYA

Düşman mısın dünya bana düşman mı?
Şu bağrıma her saplanan ok senin.
Herkes böyle doğduğuna pişman mı?
Yoksa zulmün bana mıdır tek senin?

Dertlerini depo ettin içime,
Kırkta koydun yetmiş beşlik biçime,
Bak bu yaşta sakalıma saçıma
Tutam tutam erken düşen ak senin.

Çilenin, kederin, gamın yekünü,
Dağ gibi sineme salmış kökünü,
Bana mı güvendin bütün yükünü
Omuzumda taşıdığım yük senin.

Bu yüke gücümü yetiremedim,
Ağır geldi ağır götüremedim,
Uğraştım uğraştım bitiremedim,
Zalimlerin mazlumundan çok senin.

Allah’tan korkmadan göz göre göre,
Vatansız dedirttin vatanpervere,
Olur mu dünya be! Olur mu bre?
İşte buyur marifetin bak senin.

Hep beni mi ısıracak dişlerin,
Hep bana mı çatılacak kaşların,
Haksız haksız yanlış yanlış işlerin,
Etti artık bu canıma tak senin.

Dar ettin kendini sen ARİF’e dar,
Zayıfa düşmansın kuvvetliye yar,
Külahıma desin kim diyorsa var
Yok be dünya adaletin yok senin.

Bu şiir toplam 955 kez okundu.
25.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı