Cuma Soylu

terzi

Terzinin derdi

Kumaş seni kefen deseler dikerim
Hoşuma gitmeyen yeri sökerim
Bunca derdi nasıl çekerim
Göçmene benzemiş terzinin işi

Kör oldu gözüm ağrıyor başım
Sökülmüş ceketi ağarmış saçı
Bir yılda dört kere yüklenir göçü
Çingene döndü terzinin işi

Karanlık günler gelip geçer
Yoksulluk hep benimi seçer
Kazanmak için mutfaktan keser
Yaşıyor terzi böyle bir eser

Soylu dayanacak hal kalmadı
Terzi mal teslim eti para almadı
Alacaklı yakamı salmadı
Çok bekledim ala canımı almadı

Cuma soylu/ 8/10/1989

Bu şiir toplam 899 kez okundu.
27.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı