Özkan ÖZDEMİR

KURTAR BENİ

Karşına geçip aşkımı ilan edecek kadar,
yürek yok bende.
Akşamları kendimden başka dertleşebilecek
dostum yok.
Susmaya daha fazla katlanabilecek sabır yok.
Günden güne,bir mum gibi eridiğimin farkındayım,
ve daha gençliğimin ilk baharındayım.
Bulutlarım sardı etrafımı.
Ağaçlarım döktü yapraklarını.
Çiçeklerim,birer birer boyun büktü bana.
Gençliğimin ilk baharında,yanmaktayım.
Sana bağlandığımdan beri,
doğal afetler gibi yığıldın kaderime.
BENCE;
Kendime yeten koca bir şehirdim ben.
Depremler oldun - çökmedim
Seller oldun - yıkılmadım
Kasırga oldun üzerime,
sarsılmadım bile.
GİDİŞİN yıktı bitirdi oysa,
Harabe etti koca şehrimi.
ŞİMDİ;
Bu koskoca şehirde,yaralı bir can var,
O da ben
İnsaf et, ilk ve son olsa da,uzat elini,
.....KURTAR BENİ.....

Bu şiir toplam 693 kez okundu.
27.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı