Fatih Öztoprak

sana ve sana...

yaşadığım en güzel sevgiye
bir güle,gonca bir güle
veda ederken ağladığım o yare
aşkların seher yıldızına
dermanımın son raddesine
umudmun son bekleyişine
gözyaşlarımın son damlasına
bestelerin en harikasına
senin sesine
senin bakışına
senin sevişine
senin açtığın,beni yaşatan o yaraya
sana ve sana...
sana ve sana...

bir gül gördüm;goncasında yaz yağmurları...
çiğ taneleriyle yıldız gibi parıldayan
günahsız bir gül gördüm...

bir güle elime verdim;sıcacık dokunuşuyla can buldu yüreğim...
gözyaşlarıyla yıkanmış ruhuna tutundum
tertemiz bir güldü,elini tuttum...

bir gülü öptüm;aşkın lezzetiyle kayboldu gözbebeklerim...
yağmurlar yağdı,çoraklığına derman oldu dert çöllerimin
benim gülümdü,yağmur yağıyordu...

sana ve sana...
sensin o gül,o mucize-i aşkım sensin...
sana ve ruhuna...
yüreğinle yaşama döndüm,hayat kaynağım sensin...
sana ve dudaklarına...
kainatı yakan,sonsuzlarımın güzelisin...
sana ve güllere...
bir tek sensin sevdiğim...
sadece sana bu garip kalmış dizelerim...

Bu şiir toplam 730 kez okundu.
27.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı