Cuma Soylu
kare toprak
Kara toprak
Hey kara toprak sardın cansız bedeni
Emelin bu madem Tatmadan acıyı kederi
Çilemden önce alsaydın bu bedeni
Ne desem nereye gitsem kurtuluş yok senden
En güzel dost bir anam ikici sendin
Bütün gücümü sende denedim
Seni bağrına basan seven bendim
Ne desem nere gitsem kurtuluş yok senden
Bir karışın benim diye kan ter döktüm
Üstüne arpa buğday yulaf yonca ektim
Çölüne gül donatım bin bir fidan tiktim
Ne desem nereye gitsem kurtuluş yok senden
Soylu derki deliler gibi sana tapardım
Ecel gömleğini bende bir gün takarım
Sesim çıkmaz tahta tabutla yatarım
Ne desem nere gitsem kurtuluş yok senden
Cuma soylu /29/7/2007
Bu şiir toplam 723 kez okundu.
29.09.2007