Memduh ŞENOL

SONUN SONU

Kartal kanadından bir telek söküp
Tüyünü düzeltip,
Bir kalem yaptım.
Kanıma batırıp ferman yazdım.

Sıcak yaz gecesi,
Birden uyandım.
Yalnızlık gülle gibi.
Nerde bu hokkanın dibi?
Kaabil taşla üstüme geldi,
Haabil gibi kaçamadım.
Örsle balyoz arasında,
Kurtar beni Tanrım...

Küçüldüm hüçre kadar,
Girdim damarıma.
Vücudumda dolaştım,
Çıkarmadım içimden,
Çözemedim labirenti.

Kaynak: ''''Sevgi Yolu Şairler Antolojisi''''

Memduh ŞENOL

Bu şiir toplam 550 kez okundu.
1.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı