elif eyüboğlu (elifeyüboğlu)

DİĞERLERİ

Bugün hesaplaştık …
Bir süre baktılar yüzüme, izlerini aradılar muhakkak ki,
Kapatmışım görememişler,
Kızdılar çok kızdılar,
Hayat kazanamamıştı, kaybetmişlerdi üstatlar,
Onlara yenilen çocuk can çekişti, çok gece sızlandı, ama öldü kim bilir hangi gece.
Yerine renksiz gerçeklere çarpa çarpa yürüyen bir kadın geldi,
Oyun bitmişti, almışım misketlerimi kaldırmışım eskilere,
Eskileri yakmışım, yanarken ağlamamayı öğrenmişim.
Ne yaptılarsa bir daha kırıp, dağıtamamışlar,
Yok, kandıramamışlar bir kere daha,
Anlayınca bir daha sokağıma uğramamışlar,
İhtimalsizlik, sözlerimde, yüreğimde, kesilmiş sesimde
Bir yolsuzluk tutturdum içimde ,
Herkese susa susa kendime konuşmayı unuttum ,
Esirgenmişler, cezalandırılmışlar kendimce,
Pişmanda olurlarmış günün birinde,
Affetmeliymişim, öyle gerekirmiş,
Affettim demişim ama edememişim.
Aynasına baktım ay ışığında gerçeğin,
Tüm kusurlarını gördüm yaşananların,
Ayrılığı apaçık ortada ortalama aşklarımın sızısını başa sarıp dinledim,
Sesini kıstım, sesimi açtım sevgiye susup kendime konuştum.
Yalnızlığın ezberlediğim yolundan geçtim,
Kimseye varabilmek için değil, sadece yürüdüm
Kimseye bakmadan hiç riske atmadan,
Sadece gerektiği kadar nefesle güne uyandım
Sorsalar söylerdim günahlarımı,
Sormasını bilseler dökülürdü gururum omuzlarımdan
Hüznü öldürmedim görünmezliklere kilitledim,
Bana gözükür hayal kırıklıklarımda
Şarkısını söyler her sefer başka dilde,
Katliamlarının tarihleri gizli aklımda
Sevmeye kabiliyetimi aşka hevesimi kör etmişler
Kanım gecelerine uykularına dökülmüş,
Ömrümün afla salınmış katilleri şimdi bir sokağın bir köşesinde
Daha çok kan dökerler, bilirim çok acılı ölürler
Ama hep kederi hafifletilmiş yaşarlar,
Bir dokunuşla mucize olurken şimdi mucizeler dokunur olmuşum
Uçurumlardan, depremlerden kurtulmuşum
Ama ne yapsam, ne etsem
Ummadığım kadar, içimde tuzla buz olmuşum.

Bu şiir toplam 757 kez okundu.
18.09.2008 03:48:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz