musa özsarı

umut;yaşarken ölmek

UMUT;YAŞARKEN ÖLMEK
GÜNEŞ ÇEKİLİR YALNIZLIĞINA
BULUTLAR BÜRÜNÜR KÖMÜR KARASINA
ARDINDAN AY ÇIKAR SEMAYA
VE SONRA YILDIZLAR...
MİLYONLARCA YILDIZ...
VE SEVDA DENİZİNDE
UMUTLU FAKAT ACIYLA DOLU BEN...
GEMİMDEYİM.
SENİ ARIYORUM.
NERDESİN?
YILDIZLAR VE AY
SÖYLEYİN NERDE LEYLAM?
NEREDE YAŞAMA SEBEBİM?
SÖYLEMİYORLAR,
BELKİDE BİLMİYORLAR.

UÇSUZ BUCAKSIZ DENİZ
GECEM YİNE SENSİZ
TEK BAŞIMAYIM ÇARESİZ.

FIRTINA ÇIKAR BİRDEN
BÖLER YALNIZLIĞIMI
UMUTLARIMI DÖKER DENİZE
ACILARIMLA BAŞBAŞA KALIRIM,
DENİZE KARIŞIR GÖZYAŞLARIM.
DENİZ KIZILA DÖNER BİRDEN
ÇÜNKÜ KAN AĞLARIM,
AĞLAMAKSA EĞER BU.
PARAM PARÇA OLUR GEMİM
TÜM UMUTLARIMI ALIR GÖTÜRÜR DENİZ
YILDIZLAR BİLE AĞLAR HALİME
FIRTINA SUSAR SAYGISINDAN
BELKİ O DA ANLAMIŞTIR HATASINI
KENDİNİ ALAMAZ AĞLAMAKTAN
DUR!BİR IŞIK GÖRÜNÜR UZAKLARDAN.
KAYBETTİĞİM UMUTLARIM
BİRER BİRER DÖNER BANA
BİR SONRAKİ SEFERİME HAZIRLANIRIM
O IŞIK SENSİN BİLİYORUM
GÖZLERİNİN YANSIMASI BU.
GÖZ KIRPIYORSUN
GELMEMİ İSTİYORSUN
GELECEĞİM...
YILLAR BİR ÖMÜR SÜRSE BİLE
HAZIRIM UĞRUNDA ÖLMEYE.

UMUTLUYUM UMUT KAYBETMEK OLSA DA
BİLİYORUM ULAŞMAK ZOR SANA
SAVAŞIRIM BIKMADAN ACIYLA
ACI BENİM İÇİN DOSTTUR
SENSİZLİK VARKEN.
MEZAR BANA CENNETTİR
KARŞIMDA BANA BAKARKEN. MOSES 04.10.07

Bu şiir toplam 794 kez okundu.
4.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı