OZAN ARİF

KORKUM YOK

SİZİ YARADANA

Bir kuru merhaba yetmez inan ki;
Sizi yaradana kurban olayım.
Her biriniz birer pırlanta sanki,
Sizi yaradana kurban olayım.

Emmiler, dayılar, Alplar, erenler;
Türk''e ve İslam''a kanat gerenler;
Ülkücü davaya gönül verenler;
Sizi yaradana kurban olayım.

Analarım, bacılarım hak sizin,
Bu davada emeğiniz çok sizin.
Hanımlıkta üstünüze yok sizin.
Sizi yaradana kurban olayım.

Çocuklar aman haa beni üzmeyin,
Öpersem ağlayıp oyun bozmayın.
Hatta biraz ısırsam da kızmayın.
Sizi yaradana kurban olayım.

Ülkücüler, gençler, bozkurtlar, şarkın,
Ümidi sizsiniz bu Necip ırkın,
Ümidi sizsiniz Müslüman Türk''ün,
Sizi yaradana kurban olayım.

Pişiniz bozkurtlar, daha pişiniz.
İlimle, irfanla bütünleşiniz.
Yoktur emsaliniz, yoktur eşiniz.
Sizi yaradana kurban olayım.

ARİF''im padişah yapsalar tutar,
Vallahi kenara atarım atar.
Beni size çöpçü yapsınlar yeter.
Sizi yaradana kurban olayım.

Bu şiir toplam 806 kez okundu.
10.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı