mestat . (mestat)

Sabahın Kör Karanlığında Özlemek

Sabahın kör karanlığında kalktım,
Gün ışıyan pencereden baktım,
Göz yaşları içinde boğulup battım,
Özlemek neymiş yeni anladım...

Kalbin daha yavaş atmasıymış özlemek,
Her an ağlayacak gibi olmakmış,

Özlemek bir umutla şahlanıp gülümsemek,
Bin hüzünle yeniden efkarlanmakmış,

Gün ışıyan pencereden yeniden baktım,
En sevdiğim şarkıyı dinleyerek seni düşündüm,

Sonra Güneş;
Alacakaranlık içine hafif bir çizik attı...
Sabahın kör karanlığı yerini
Aydınlığa bıraktı,

Ama eminim;
Birgün bu özlem sona erecek...

Bu şiir toplam 1.061 kez okundu.
24.09.2008 16:29:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz