Güneri ÇOLAKKAYA

Seni sevdiğim zamanlar

SENİ SEVDİĞİM ZAMANLAR

Seni sevdiğim zaman bu kentte,
Ben yoktum,sen yoktun, kimseler yoktu…
Hiçlik çizerdi içimdeki gölgeyi,
Yaşamak bir nefeslikti, adındı.
Ölürdüm uyurken, sana çevirirdim kıbleyi.

Seni sevdiğim zaman bu kentte ,
Islak çayırlar serilirdi geceye.
Ayaklarım ağırlaşırdı bir külçe gibi,
Uzaklaşırkan yanından sabaha doğru,
Serseri gibi gezerdim düşünürken gözlerini.

Seni sevdiğim zaman bu kentte,
Dikenleri kalbime batardı güllerin.
İçimde uzak limanlara kaçma isteği,
Ve haykırmak adını defalarca denize,
Rüzgar suratıma çarpardı nefesini.

Seni sevdiğim zaman bu kentte,
Şarkılarını dinlerdim dağların.
Esmer bir yalnızlık sarardı tenimi,
Yazamayınca aylarca sana,
Çok kereler yakardım ellerimi…

Seni sevdiğim zaman ki çok zaman oldu,
Günler çok kısaldı, tan vakti küstü.
Denizler bastı tüm hayallerimi,
Buğulandı gözlerim bir akşamüstü,
Boşalttı kente döküverdi tüm küllerimi…

Seni sevdiğim zaman bu kenti,
İkiye bölerdim bir baştan bir başa,
Bir mahallesi sendin,biri ben…
Dünyayı ayırsam tam ortadan ikiye
Yerküre bendim, gökyüzüm sen…


GÜNERİ ÇOLAKKAYA 2007-BURSA

Bu şiir toplam 1.022 kez okundu.
13.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı