Akan MERİÇ
SEN AKLIMA GELİNCE
Salkım söğütlerin gölgesinde, tahta sandalyemde oturup
O tavşan kanı tabiri çayımdam yudumlayıp
Sonbarın sarı kızıl yapraklı,
Rengarenk kavak ve çınar ağaçlarına bakıp
Vadinin bağrında dizelenmiş,
Kızıl çam ormanlarının,
Bana hiçbir karşılık beklemeden sunduğu,
Binler nefes alsa da,asla hiç tükenmeyecek olan,
Tertemiz,eşi benzeri yok havasını,
İçime öylesine, ta derinden sindire, sindire çektim..
Billur gibi akan derenin,
Nota harmanı içindeki,
Melodik şırıltısına kendimi kaptırıp
aniden şöyle;
Derin ve heybetlice akan önce bir ırmağa inip,
Sonra da engin denizlere dalıp,
Şu koca ummanda adeta kaybolup,
Sahilde kayalara heybetlice çarpan,
Köpük köpük olmuş dalgalara uzandım..
Kasımbatıların etkileyici yanık kokusunu,
İçime biteviye çekip,çekip
Şöyle birden derin düşüncelere dalınca;
Aklıma birden sen geldin inan;
Ne olduysa,film birden koptu.
Salkım söğütün altındaki dünyam artık duruverdi birden.
Tabiatın bana sunduğu hazlar, duygular ve heyecanlar sona erdi.
Milat oldun sen bana, aklıma geldiğin an.
Şimdi inan ki hep aklımdasın,
Şimdi inan ki hep içimdesin,
Şimdi inan ki hep hayalimdesin.
Hani şu bitmeyen manzalarda, derenin şırıltısında,
Bembeyaz bulutların uçuşmalarında;
Şimdi sanki hep yalnız sen versın.
Hasretin yüreğimde bir sızı,
Tertemiz duyguların içimde bir sel gibi çoştu.
Yanıbaşımda sen olmayınca,
Kalmadı çiçeklerin kokuları bile,
Hissetmiyorum artık,
Akciğerlerimdeki o tertemiz, çam kokulu teneffüsü,
İnan yok hiçbir şeyin; kalmadı ne keyfi, ne tadı, ne de sefası.
İnan ki sen olmayınca herşey bombaş
İNAN.........
(Telif hakkı;Akan Meriç, 15.10.2007, saat;11.52)
Bu şiir toplam 713 kez okundu.
15.10.2007