sarp patikalardan geçiyor yollarım
ne yana baksam uçrum
her adımda düştüm düşeceğim
umutlarım kıldan köprü
ılık bir yel yetiyor bozmaya
ahenkli duruşumu
her sonbahar ardından
mevsim yine hazan
dallar küser yapraklara
her sararıp soluşlardan
yinede gönül gönülsüz değil
bin dert ile
bir umut yaşamaktan