ayça erdal
YARIM KALAN AŞKLARIN SON BESTESİYİZ
sensizliğin bu karanlık yarınlarında yürüyorum
çırılçıplak;umutlarımın üzerine
sen ve dünümü pişmanlık dikenlerinin üzerine kapkaranlık bir
örtü olarak örtüyorum..
kalamıyorum artık bu şehirde her yerde sen varsın gitmek
çaresizlik deselerde
GİDİYORUM....
ARTIK ;BİZ YARIM KALAN AŞKLARIN SON BESTEYİZ....
ısmarlama sevdaları istemiyor artık ;değerini bilemediğin kalbim...
trenler sessiz,vagonlar kimsesiz,gökyüzü ağlıyordu gittiğim gün
sırılsıklam oldu ;umutlarım
seni unutmak için yemin ettiğim gecede
ağlatsa da bu hasretin beni UNUTACAĞIM SENİ....
rüzgar ılık ılık esiyor eskimiş hatıraların üzerine
dedim ya sevdiğim ;
BİZ ARTIK YARIM KALAN AŞKLARIN SON BESTESİYİZ........
Bu şiir toplam 563 kez okundu.
15.10.2007