kemal keçeli (kemal keçeli)

İÇİMDEKİ GÜNEŞ SEVDASI

İÇİMDEKİ GÜNEŞ SEVDASI

Sevgili, yaprak gibi olmalı dalımda !
Fırtınaya direnmeli,esen yele boyun eğmeli
Bir kuş tüyü kadar hafif,
Dalga, dalga serinlemeli ruhum, yanında
Mum gibi erimeliyim,
Güneş altında.

Bir yaz Güneşinin altında
Ben Güneşe aşık oldum.
Cesaretim yoktu söylemeye aşkımı
Ama, isyan ettim baş kaldırdım.

Güneşi yakmak için
Kızıl şafaklara doğru yürüdüm.

Bir kere sevdim güneşi
Sadece bir kere
Söylemeye çalıştım,
Bir öyle vakti
Dilim yandı,
Cesaretim;
Ahh.. cesaretim olmadı aşkımı, söylemeye bir daha,

Yürüdüm Yakmak için Güneşi
Kızıl şafaklara doğru yürüdüm.


Sevgili, bir su gibi berrak, deniz gibi canlı olmalı
Cana can katıp koşmalı
Çıplak olmalı ayakları,bir maral gibi atlamalı
Ben seviyorum isyan edeni baş kaldıranı
Bir kere öptüm Güneşi dün gece
Alnından, sadece bir kere
Dudaklarım kızardı
Söyleyemedim aşkımı
Ben ona
Cesaretim olmadı söylemeye
İsyan ettim baş kaldırdım

Yürüdüm yakmak için Güneşi
Kızıl şafaklara doğru yürüdüm

KEMAL KEÇELİ

Bu şiir toplam 837 kez okundu.
27.09.2008 18:08:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz