İsmail BAKIR

BEBEĞİM

Bebeğim

Doğarken ağladığını
Annende acılarını duydum
Senin gibi çıplak,
Senin gibi yumuşak,
O anda yüreğimde birşeyler koptu soyuldu.
Doğan bir güneş gibi
Yaşayan bir bahar gibi.
Bebeğim bebeğim benim bebeğim.

Çığlıklarında gecenin sessizliği bozuldu durdu.
Senin gibi ufak,
Senin gibi hırçın,
Gecelerce gözlerin uykusuzlukla kapandı...
Gecelerce gözlerin uykusuzlukla açıldı...
Uçan kelebek gibi
Kaybolan bir yıldız gibi.
Bebeğim bebeğim benim bebeğim.

Herşey o kadar durgunduki suskunluğunda,
Senin gibi sessiz,
Senin gibi uysal,
Günlerce beklenen mutluluk gibi
Gelen bir yağmur gibi,
Göllenen sular gibi...
Bebeğim bebeğim benim bebeğim.

Kelimeler, cümleler olmadan konuştuğun,
Senin gibi anlamlı,
Senin gibi büyüyen,
Yarınların umutla, tütsülenirken gözlerimde...
Başlayan mutluluk gibi
Biten yalnızlık gibi
Bebeğim bebeğim, benim bebeğim.

Ceyhan

Kaynak: Ozan Dergisi Sayı:1 Nisan 1992

İsmail BAKIR

Bu şiir toplam 653 kez okundu.
21.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı