nurcan macit (nurcan)

CANDAŞ

Boş ver,boş ver hele
Boş ver sende arkadaş
Canımın canı,gözümün nuru
Bir sevgiden yana,
Umudunu yitirmişsen eğer
Eğer sende umutsuzsan
Ne çıkar?

Gözlerin dalsa uzaklara
Islansa yanağın,kirpiğin,tenin
Titrese dudakların
Yaş aksa yüreğine
Ne çıkar?

Sevmişsin sende meğer
Sende delicesine tutulmuşsun
Bir deli sevdaya
Sevgin çok ağır,biliyorum
Bir sevgi ki ey dost sende
Sarmış o bedenini,ruhunu
Kardeşim,yoldaşım,sırdaşım
Bir kara bulut gibi çokmuş beynine
Bende sevdim,senin gibi ölümüne
Sevdim hemde delicesine
Ne değişti can dostum?

Boynum bükük,ellerim boş
Yürek bende öksüz kaldı
Umutlarım karardı
Güllerim sarardı,
O güller şimdi tarumar
Ah bin ah bana yoldaş
Doyasıya koklayamadım
Gül bahçemi,nergisimi
Sende şîvanlar arasında
Dalmışsın kendi yaşamına
Ağlama öyle içten içe
Benim ağladığım gibi
Candaşım,yoldaşım,gözüm
Ağlama öyle kardeşim
Bir şey yap neolursun
Sussun sesin ve hıçkırıkların

Bir zamanlar bende
Birde bu deli yüreğim
Aşka,sevdaya,sevgiye ağladık
Üzüldük,dövündük ölümüne
Öyle sevdaydı ki o sevda
Bizi çıldırtan
Beni kahır eden,derbeder
Ardında Mecnün gibi dağlara
Ve ıssız çöllere düşüren
O sevgi o sevda şimdi sende.
Yalvarıyorum sende öyle ağlama
Benim gibi içten içe delicesine
O sevdana o sevgine o aşkına
O yürek acına öyle ağlama
Sarhoş aşkın ardında öyle koşma
Gül hele yoldaş,gül hele bir kardaş
Ne olursun hele bir gül
Bir ağız dolusu kahkahayla
O zaman anlarsın,anlayacaksın
Canımın canı,gözümün nuru
Seni ve beni yani her ikimizi
Birde kayıp olan sevdanı.

Mehmet Çobanoğlu
29.09.1976
Afyon

Bu şiir toplam 773 kez okundu.
7.10.2008 10:34:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz