zahide kaya

yalnızlık

yalnızlık okunmayı bekler dizelerimde
konuşulmayı umar sarfettiğim cümlelerde
ve sade hayatıma sahici mutsuzluklar tattırmayı düşünür
ölüm saf bir mutluluk gibi kalırken yanında

yalnızlık uykularımı böler yarının olmayışında
gözyaşlarım silmeye yetmez geçerliliğini
ve resmim yanar hep tüm pozlarında
hırpani düşlerim savrulur ardından geleceğin anlamsızlığına

yalnızlık dayandırır gövdemi yaşlı zamanın kollarına
aksak ayaklarım yürütmeye çalışırken felce uğramış yolda
ve umut saklı kalır rüyaların fantazisinde
bilinmeyene dönüşürken hiç tanınmadığın bu yerde.

Bu şiir toplam 677 kez okundu.
8.11.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı