mutlu ol

YALAN -ELVEDA

GİT ARTIK DERKEN SANA DİLİM
KAL DİYE YALVARIYORDU KALBİM
ÇATILMIŞ KAŞLARIMIN ALTINDA
DOLU DOLUYDU GÖZLERİM

GÖRÜNMEZ KELEPÇELER VARDI
ELLERİMDE DUR GEL DİYEMEDİ
KOŞAMADI ARDINDAN AYAKLARIM
PRANGALAR ENGELLEDİ VE GİTTİN

ARDINDAN BŞALDI GÖZLERİMDEN YAŞLAR
YAĞMUR MİSALİ
ÇÖZÜLDÜ ELLERİM AYAKLARIM KİLİTLERİNDEN
O GÜNDEN BERİ HALA DARGINDIR
BANA YÜREĞİM

AH BE GÜLÜM NEDEN BANA YALAN SÖYLEDİN

Bu şiir toplam 559 kez okundu.
14.11.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı