Suzan Batmankaya

Evrenin Orta Yeri

Evrenin Orta Yeri

Boğuluyorum
Çarpışıyorum kendi gerçekliğimin
Silik yasasıyla

Sunuverdim tabularımı
Yıkıver gitsin
Alıver gitsin üstüme yapışanları

Sonra
Ya sonra, kalanları
Geride kalanları,
Yabancılaşan,
Paçavra tortuları.
Koynuma aldığım, beslediğim korkuları,
Kime satıcam...?

Sistemi,
Kuramı,
Yasayı,
At!
Ne kaldı geriye?

Sen, şimdi hiçbiryerde
Olmak istemediğin değil,
Adını bile bilmediğin bir gerçeklikte,
Varsın.!


İşte şimdi varsın, evrenin orta yerinde.

Suzan Batmankaya

Bu şiir toplam 647 kez okundu.
17.11.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı