Metin MERCAN (şairpolis)

ÖLDÜRÜR BENİ

Mana veremedim sende ki kine
Gururun uğruna oldum rehine
Hesabı çevirip kendi lehine
Koz diyen dillerin öldürür beni


Ser sefil zor bela geldim kırkıma
Çomak sokuyorsun dönen çarkıma
Dünyanın yükünü vurup sırtımı
Toz diyen dillerin öldürür beni


Hasret ateşiyle kalbimi yakıp
Garip halime bin bir lakap takıp
Fedakarlık yapan şevkime bakıp
Yoz diyen dillerin öldürür beni


Maddi maneviyat var aşk tasın da
Yalanın bini bir pul martasın da
Baharı görmeden kış ortasın da
Yaz diyen dillerin öldürür beni


Kırk deveye bedel inat şerin de
Bir türlü durmadın sevda yerin de
Tavuğu verirken her seferin de
Kaz diyen dillerin öldürür beni


Yakın da girerim dönülmez yasa
Bendedir elemle yoğrulan tasa
Sinemin üstüne hep basa basa
Vaz diyen dillerin öldürür beni












KİMİN ELİNDE

El elden üstün olur elbette
Fakir garip düşer uzak gurbette
Zenginin elleri yağ ile ette
Doyan doyuyor aç kimin elin de


Bizler de bulunan aciz bir el ki
Yalnızca bir şeye yetiyor belki
Diller de son sayı sıfır bir iki
Sayan sayıyor üç kimin elin de


Yirmi dört saati sarıp gün eden
Hira değil miydi sanki güm eden
Boşlukta bekleyen yıldız kümeden
Kayan kayıyor güç kimin elin de


O hakikat söyler doğruyu söyler
Verdiği kararı ne güzel eyler
Tahtından ayrılan ağalar beyler
Giden gidiyor taç kimin elin de


Akıl sır ermez ki sonsuz yılına
Canım feda olsun onun yoluna
Cennetten İbrahim nebi kuluna
İnen iniyor koç kimin elin de


Muhammet Mustafa Resul yüzünden
Kainat yarattı onun tozundan
İnsan vazgeçiyor oğul kızından
Seven seviyor uç kimin elin de
















BİTSİN BU SEVGİ

Tavrın karanlığa benzer elbise
Arkamızdan neler söyler el bize
Bu aşkı havale et ki temize
Ayrılalım dersen bitsin bu sevgi


Sözlerin adeta zehir zemberek
Şimdi acılara zulüm mü derek
İsyanını dizdin bunu bilerek
Ayrılalım dersen bitsin bu sevgi


Ayak uyduramam arsız huyuna
Mana veremedim senin suyuna
Hesabı yapıver enden boyuna
Ayrılalım dersen bitsin bu sevgi


Beni bir sevgili bile sanmadın
Yıllarca bekledim aşka kanmadın
Benim için bir gün bile yanmadın
Ayrılalım dersen bitsin bu sevgi


Nasıl taş kalplisin aklım almıyor
Zor ile güzellik asla olmuyor
Madem ki kalbine sevgim dolmuyor
Ayrılalım dersen bitsin bu sevgi


















KAR MI KALACAK

Unutma bu günler çok çabuk geçer
Gün gelirde yıllar ayları biçer
Her canlı ecelden şerbeti içer
Yaptığın yanına kar mı kalacak


Kim kimi kayırır kim kimi aklar
Mezarına gelip seni kim yoklar
Bunca eziyetin ne gereği var
Yaptığın yanına kar mı kalacak


Bana vereceğin bir parça sevgi
Sevgime karşılık duysaydın saygı
Sende çektirirsin tasa ve kaygı
Yaptığın yanına kar mı kalacak


Sakın kar zannetme bunca zulümü
Erkenden soldurdun bir tek gülümü
Düşünmez misin hiç gelen ölümü
Yaptığın yanına kar mı kalacak


0 506 476 04 91

Bu şiir toplam 407 kez okundu.
14.10.2008 14:32:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz