Feride Temel (meric)

HIÇKIRIK

yüreğin anne
ne kadar sorgusu vardı çocukluktan bu yana
soramadım
itiraf edemedim onları anne
etsemde anlaşılmazdı dudağımda yapışıverirdi
herkes kendi yaşadığını bilirdi...

hiç görmeyeceksin
ayrı dilli kentler var aramızda
seninde kadıncık bir kalbin var
hassas narin kırılgan
beni sen anlarsın...

yanık yanık bereler
merhemi sürdükçe açılıyor yaralar
rüzgarın önünde ayazım
güne hasret
geç gelen yazım
- herkes ettiğini bulur- diye bir söz var
niçin bu acılar
ben kimseyi incitmedim ki anne...

gerçek yalın
insanı bir doğuran ana seviyor
ananızı sağlığında sevip sarın...

sen beni düşünüyor özlüyorsun
bende çocuklarımı
daha birinin bir yuvası olmadı
sevgiye hasretler anne...

çocuğu çok sevmelerine rağmen
anneliği tatmadılar kızlarım
bebelerini emzirmediler
oysa kucaklarında yavrularıyla kapıdan girmeleri
göz uçlarıma geliyor hayalleri...

bugün özlemin sessiz hıçkırıkları çıkıverdi
sevmek saygı güvendi
sessizce
anlamadılar anne
sağlık olsun
gönül gücendi
kimse anlamadı anne...

Feride Temel

Bu şiir toplam 478 kez okundu.
20.01.2009 09:58:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz