zeynep akpınar (zeynep)

.....SEVGİLİYE SON MEKTUP.....

Hani bir ilkbahar sabahı
Tanışmıştık seninle ilk görüşte aşık olmuştuk
Birbirimize
Her şey ne kadar güzeldi değil mi?
Sevmeyi aşkı ilk sende tatmıştım
İçim kıpır kıpırdı
Anlamsız heyecan ve tebessümler .
Hatırlıyor musun sabahlara kadar konuşmuştuk
Sanki gökyüzündeki yıldızlar bizim
İçin kayıyordu çiçekler bizim için açıyordu
hep yeminler ederdik hiç ayrılmamak için
kimse ayıramazdı bizi
biz hiç bıkmazdık günler seneler geçsede
sevmekten.
Bir kere yemin etmiştik bunun dönüşü yoktu
Artık ölümüne sevmiştim ben seni
Sanki biz birbirimiz için yaratılmıştık
Seni sevmek dünyanın en güzel duygusuydu benim için
Seni sevmek yeniden doğmak gibiydi
Seninle olduğumda herşey güzeldi heryer bahardı sanki
Ve ben hep korktum sonbaharın gelmesinden
Bir gün korktuğum başıma geldi gökyüzünden
Yıldızlar kayboldu çiçekler solmaya başladı
Heyecanın tebessümün yerini gözyaşları
Aldı sonbahar gelmişti artık
Seninle gelen bahar
Senin gidişinle yerini sonbahara bıraktı
Gitmezdin sen bilirim yeminimizi unutamazsın
Seversin beni her zaman benim sevdiğim gibi
Ama yinede sözümüzü tutsaydın
Bensiz ölmeseydin beni bırakmasaydın
Bilmez misin gittiğin yol uzun dönüşü yok
Şimdi bekliyorum gelmeni yine baharın gelmesini
İnan bana sen olmasanda içimde hep biyerlerde
Yaşıyosun sen..
Ben seni ayrılık için sevmedim
Ben seni tükenmemek için bitmemek için sevdim …

Bu şiir toplam 841 kez okundu.
12.06.2007 01:57:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz